Nocami raz w roku, w górach sowich, czarownice zbierają się, aby odprawić rytuał krwi aby przyzwać do naszego świata istoty tak złe, tak okrutne, jak one same. Czarcie istoty, demony, swawole i złe duchy. Wpuszczają do nas istoty ze świata Beliara, te krnąbrne panie obsmarowują się krwią niemowląt spłodzonych z młodymi mężczyznami, którzy oddali im swe ciało i duszę za sprawą uroku rzuconego wnet na nich.
Sporządzają specjalny napar otępiający niczego niespodziewającego się młodzieńca, wykorzystując truchła ścierwojadów, trupie głowy, goblinie ogony i skrzydła krwiopijcy wymieszane z winem-stanowią dobrze przegotowany napar miłosny, co pozwoli im skryć pod skorupą ich szpetne ciała.
Podróż czarownic zaczyna się w dniu bladego księżyca, w noc chłodu w słonecznym kręgu na wyspie Khorinis. Nim przetoczą krew niewinnych, nim przeprawią ocean uprawiają nierząd, rozmnażając się w jedyną noc powinności, w dniu złego ducha, w czasie panowania pana zła i przekleństwa. Czarownice zyskują potężną moc, gdyby udało im się zakończyć rytuał, zguba świata byłaby rychła i dlatego miłościwi władcy Sendaru wysyłają od setek lat raz w roku łowców na ich polowanie, by przerwać krąg, a to jedyna nadzieja dla nas, by nie bać się wejścia w mrok.